Onder: en Kylie... natuurlijk gaat het om de sjappie ;-)
Bij een echte nazoek wordt het wild altijd direct ontweid en krijgt de hond een stukje van de ingewanden als beloning. Voor wat hoort wat toch!
Onder: een kleine video: de jacht zit vol folklore. Op de zweetwerkproeven van de VVDD maken ze er geweldig veel werk van en geven de jachthoornblazers het ene concert na het andere. Toen we bij de bok kwamen blies een van de keurmeesters ook een deuntje als respect voor leven en dood. Als je goed luistert naar de video hoor je dat de honden ook een deuntje meezingen ;-)
19 september, Heijen Noord Limburg. Ik heb dit najaar maar voor 1 proef ingeschreven en dat is een zweetwerkproef E, wat wil zeggen een 1000 meter spoor van 24 uur oud. Het is een prachtige omgeving aan de Duitse grens waar enorm veel wild in de bossen woont. Wilma was echt te gek en ging helemaal met me mee om me aan te moedigen. Dankzij Wilma, die met mijn telefoon foto's maakte en Lens Deckers heb ik hierboven een paar mooie foto's van mijn loop. Ik trok volgnummer 5 van de 7, dus dat werd even wachten geblazen. Per spoor heeft de deelnemer 1,5 uur de tijd voor de nazoek, maar ik denk dat gemiddeld de honden 45 minuten bezig waren. Er waren hele ervaren praktijkhonden bij, maar er zat dus heel veel verleiding en daar hadden alle honden last van. Kylie maakte een ware thriller van ons spoor. Vooropgesteld, ik was ook heel erg zenuwachtig en doe dan hele domme dingen. Bij de start wilde ze niet eens aan het wondbed ruiken en liep maar naar links en naar rechts te snuiven, dus ik dacht oh,oh, dat wordt moeilijk. Een meter of 50 waren we al zwalkend over het pad gelopen, ineens ging haar kop op de grond en tsjoep, naar rechts het bos in. Ik haalde haar terug op het spoor, maar weer hop naar rechts (de keurmeester had gezegd dat de bok rechtdoor was weggevlucht, maar ik met mijn domme kop dacht, nu wil ze eindelijk en misschien heeft ze gelijk... dom, dom, eerste afroep. Weer op het spoor gezet, maar ze wilde niet en liep maar een beetje te wandelen met haar neus in de lucht. Op een gegeven moment de keurmeester: "mevrouw, uw tweede afroep, want u heeft het wondbed gemist. En mevrouw, u moet nog ca. 700 meter en het moet nu foutloos." Kylie doet het nu eenmaal wel of ze doet het niet en vandaag deed ze het dus niet, dus ik wilde zelf al uit de wedstrijd stappen, liep terug naar de keurmeester en het wondbed dat we gemist hadden, kom bij het wondbed.... Kylie zet haar neus in het wondbed en loopt achter elkaar het spoor uit. Nou moe!!! We werden zelfs nog gewaardeerd met een 2e Zeer Goed met 75 punten. In totaal waren er 3 kwalificaties van de 7, dus niets om ons voor te schamen, maar Kylie kan me wel lekker op de kast krijgen zeg! En ze kan het perfect... als ze wil ;-)
