Boven: de sleep was grotendeels over hooiland, hartstikke lastig. Achter de groene dijk was een water en daar was de start.
Als je je vergrootglas erbij neemt zie je Kylie vanaf de dijk het land opkomen, een haak lopen op het land en de eend uit de kant halen.
Ook Django kwam met de eend terug. De Vizsla lukte het helaas niet om de sleep te lopen. Nico en ik waren dus als enige de gelukkigen met een A-diploma vandaag.
Boven: Samen met Wilma, die me op stond te wachten. Ik heb nooit gedacht dat ik ooit een A-diploma zou halen. Ik ben allang blij dat ik weer lekker met Kylie kan werken. Ruim een jaar terug wilde ik helemaal stoppen met Kylie, omdat alles een groot gevecht was, terwijl het een leuke hobby moet zijn. Het kwam zo een keer ter sprake met Wilma, die zei dat als ik het ECHT wilde en er genoeg tijd in wilde stoppen, ze me wilde helpen. En zij kon wel een trainingsmaatje gebruiken, want alleen trainen is lastig. Zo gezegd zo gedaan... ze heeft me super geholpen en iedere keer als er weer eens iets niet lukt bedenkt ze een oplossing. Dit heb ik echt allemaal aan Wilma te danken! Wilma helemaal TOP!!
Boven: de twee toppertjes
Boven: oh, oh! Het is traditie in Haaften, dat iedereen die voor het eerst een A-diploma haalt in de Waal wordt gegooid. Dus Nico en ik moesten er ook aan geloven. Maar.... ik ben niet echt licht of zo, arme Leendert (ha, ha, ha!)
Boven en onder: een, twee........ Nou bedankt Leendert en Hennie!!
Onder: gelukkig vond Kylie me heel zielig!
OK, voor het dirigeren was ik helemaal niet nerveus, omdat ik toch niet dacht dat het kon lukken. Maar toen dat eenmaal wel gelukt was en ik me realiseerde hoe ver ik al was gekomen, sloeg echt de pap in mijn benen. Zou ik Kylie over dat water op de sleep kunnen krijgen en zou ze dan goed door willen zetten? En ze moest als eerste. Het was zo'n speciaal sfeertje achter de dijk waar we moesten wachten terwijl de sleep getrokken werd. En nadat je je hond over water op de sleep gekregen had, konden we helemaal niets meer zien en hadden we geen idee wat ze uitspookten. Toen Kylie dan ook ineens voor me stond met de eend in haar bek ging er zo'n warme golf van trots door me heen, dat vergeet ik niet snel meer. Na Kylie moest Django en dat was hetzelfde verhaal. Geweldig gewoon! Dat het toch niet zo vanzelfsprekend is dat het lukt merkten we bij Ed Boter en zijn Viszla. Echt zo jammer!! Ik wil iedereen die zich met zijn hondje suf traint voor de A, maar er steeds net niet doorkomt meegeven het vooral niet op te geven, want ineens is daar onverwachts een dag dat alles wel lukt en daar doe je het voor!
Boven: de sleep was grotendeels over hooiland, hartstikke lastig. Achter de groene dijk was een water en daar was de start.
Als je je vergrootglas erbij neemt zie je Kylie vanaf de dijk het land opkomen, een haak lopen op het land en de eend uit de kant halen.
Ook Django kwam met de eend terug. De Vizsla lukte het helaas niet om de sleep te lopen. Nico en ik waren dus als enige de gelukkigen met een A-diploma vandaag.
Boven: Samen met Wilma, die me op stond te wachten. Ik heb nooit gedacht dat ik ooit een A-diploma zou halen. Ik ben allang blij dat ik weer lekker met Kylie kan werken. Ruim een jaar terug wilde ik helemaal stoppen met Kylie, omdat alles een groot gevecht was, terwijl het een leuke hobby moet zijn. Het kwam zo een keer ter sprake met Wilma, die zei dat als ik het ECHT wilde en er genoeg tijd in wilde stoppen, ze me wilde helpen. En zij kon wel een trainingsmaatje gebruiken, want alleen trainen is lastig. Zo gezegd zo gedaan... ze heeft me super geholpen en iedere keer als er weer eens iets niet lukt bedenkt ze een oplossing. Dit heb ik echt allemaal aan Wilma te danken! Wilma helemaal TOP!!
Boven: de twee toppertjes
Boven: oh, oh! Het is traditie in Haaften, dat iedereen die voor het eerst een A-diploma haalt in de Waal wordt gegooid. Dus Nico en ik moesten er ook aan geloven. Maar.... ik ben niet echt licht of zo, arme Leendert (ha, ha, ha!)
Boven en onder: een, twee........ Nou bedankt Leendert en Hennie!!
Onder: gelukkig vond Kylie me heel zielig!
OK, voor het dirigeren was ik helemaal niet nerveus, omdat ik toch niet dacht dat het kon lukken. Maar toen dat eenmaal wel gelukt was en ik me realiseerde hoe ver ik al was gekomen, sloeg echt de pap in mijn benen. Zou ik Kylie over dat water op de sleep kunnen krijgen en zou ze dan goed door willen zetten? En ze moest als eerste. Het was zo'n speciaal sfeertje achter de dijk waar we moesten wachten terwijl de sleep getrokken werd. En nadat je je hond over water op de sleep gekregen had, konden we helemaal niets meer zien en hadden we geen idee wat ze uitspookten. Toen Kylie dan ook ineens voor me stond met de eend in haar bek ging er zo'n warme golf van trots door me heen, dat vergeet ik niet snel meer. Na Kylie moest Django en dat was hetzelfde verhaal. Geweldig gewoon! Dat het toch niet zo vanzelfsprekend is dat het lukt merkten we bij Ed Boter en zijn Viszla. Echt zo jammer!! Ik wil iedereen die zich met zijn hondje suf traint voor de A, maar er steeds net niet doorkomt meegeven het vooral niet op te geven, want ineens is daar onverwachts een dag dat alles wel lukt en daar doe je het voor! 
